Kochany reaper, przestawił sampla w momencie, kiedy aleks kaszle, a ja obieram ziemniaki. Nie da się wysłyszeć, ale miało być, jesteś chory, lecz się człowieku 😛 wiem, że pliki, które uznawane są przez nas jako wynikowe należy odsłuchiwać, ale tak mi się paliło, że wrzuciłam jak jest, xd. Mnie się podoba, będziemy mieli fajną pamiątkę. Osobna kategoria dlatego, że z pisania niedziel nie rezygnuję, wiadomo, bo nie zawsze będą tygodnie pełne twórczego gotowania.
to nie prawda, że niewidomi nie potrafią gotować jaj na miękko. Ja to potrafię i jestem z tego dumna, a śmiem przypomnieć nieskromnie, żem ślepa od urodzenia.
Ale Żywek twierdzi, że…Niewidomi…To…Nie mają, nie mogą, nie powinni niczego, więc ja tylko, tak….No bo po obozie w Warszawie świeżo jestem, o jej, przepraszam, xdd.
xd ale kiedyś będzie co wspominać naprowde xddddd
Ale ty dobrze robisz temu zlewu dobrze 😛 Ostatnio też robiłem swojemu zlewu dobrze, to znaczy chwyciłem to grube i długie w dłoń i ruchy góra dół. Znaczy się przetykaczka poszła w ruch 😛
Uwielbiam takie posty. I zdruwka, oczywiście.
@Kasia Dasz dokładniejszy przepis na tego zapiekanka?
Julitko, proszę cię bardzo. Ziemniaki obierz i umyj, ile chcesz. Cebula i papryka, ile lubisz. Pokroić i wrzucić do tej potarkowanej ziemniaczanej brei, przypraw tak jak lubisz, u nas to była wegeta jak wiadomo z nagrania. Wyłuż sobie to wszystko co ci powstanie na blaszkę, w keksówkę, co tam masz, co wolisz, połóż na górze powstałej, lekko uformowanej dłońmi babki plastry żółtego sera, piecz przez 90 minut na 180 stopni.
A tego się nie robi czasem z ugotowanych pyrków przepuszczonych przez praskę?
Nigdy.
Najważniejsze to czyste blaty, kuchenka i kuchnia w ogóle.
Oczywiście, że da się jajka na miękko po ślepemu ugotować.
W ostateczności wbijamy do szklaneczki, dajemy wiórek masła, pieprzu, soli i gotujemy taką szklankę w wodzie jakieś 10 minut i mamy fifarafa jak się patrzy jajko po wiedeńsku.
Słuchajcie, a co pomaga wzrok w gotowaniu jajek na jakkolwiek? Serio się zastanawiam. To, że one zaczynają stukać czy tam że para leci to i bez tego wiadomo i nie trzeba nie widzieć, żeby być tego świadomym.
Ojej, widzę, że te jajca poruszenie wywołały 😀 😀 to zwyczajowy żart był, że niewidomi nie mogą, nie potrafią tak ugotować jajec jak widzący. W konsekwencji chyba jednak wyszły takie jakie miały wyjść, tylko przesolone.
Jaja z tymi jajami. 😉
Drogi chacie GPT, jakie niebezpieczeństwa dostrzegasz w czynności gotowania jajek na miękko przez osoby niewidome?
Gotowanie jajek na miękko przez osoby niewidome może stanowić pewne wyzwania i wiązać się z konkretnymi niebezpieczeństwami, podobnie jak wiele czynności kuchennych. Oto kilka potencjalnych problemów i zagrożeń:
1.
Oparzenia: Podstawowym ryzykiem jest możliwość oparzenia się podczas obsługi gorącej wody lub gorącego naczynia. Osoby niewidome muszą polegać na zmysłach dotyku i słuchu, aby ocenić temperaturę i bezpiecznie manipulować przedmiotami, co może być trudniejsze i bardziej ryzykowne.
2.
Przypadkowe stłuczenia: Przy manipulowaniu twardymi przedmiotami, takimi jak jajka, istnieje ryzyko przypadkowego stłuczenia ich przed czasem, co może prowadzić do bałaganu i utrudniać dalsze gotowanie.
3.
Trudności w ocenie gotowości: Ocena, czy jajko jest już "na miękko", często opiera się na wizualnej kontroli konsystencji żółtka i białka. Osoby niewidome muszą polegać na innych wskazówkach, takich jak czas gotowania lub zmiany w dźwięku wrzącej wody, co może być mniej precyzyjne.
4.
Zagrożenia związane z obsługą sprzętu kuchennego: Używanie czajnika czy garnka do zagotowania wody wymaga ostrożności i dokładności, aby uniknąć rozlania gorącej wody.
Aby minimalizować te niebezpieczeństwa, osoby niewidome mogą stosować różne strategie i adaptacje, takie jak:
•Użycie specjalnych timerów kuchennych z dźwiękowymi lub wibracyjnymi sygnałami, które pomogą w precyzyjnym zmierzeniu czasu gotowania.
•Zastosowanie technik dotykowych lub akustycznych do oceny poziomu wody w garnku.
•Korzystanie z narzędzi kuchennych zaprojektowanych z myślą o osobach z niepełnosprawnościami wzroku, np. czajników z sygnałem dźwiękowym wskazującym na osiągnięcie temperatury wrzenia.
•Praktykowanie technik bezpieczeństwa, takich jak używanie rękawic kuchennych chroniących przed ciepłem i upewnianie się, że droga między kuchenką a zlewem jest wolna od przeszkód.
Podsumowując, chociaż gotowanie jajek na miękko przez osoby niewidome może wiązać się z pewnymi wyzwaniami, przy odpowiednich środkach ostrożności i dostosowaniach, jest to zadanie, które można bezpiecznie wykonać.
No tak, padłam, 😀 ostatnio chat gpt stwierdził, że aby odpowiednio przygotować mieszkanie dla osoby niewidomej trzeba pamiętać koniecznie o jak najlepszym oświetleniu. 😛
A to sobie popatrzcie na NINBR na Facebooku. Tam jeden pan przy okazji pytania o wynajęcie mieszkania stwierdził, że trzeba, aby takowe znajdowało się na parterze, żeby osoba niewidoma nie musiała łazić po schodach. Dodał jeszcze parę innych smaczków. Dyskusja pod jego komentarzem to jakieś złoto. <3
Co tam mieszkanie… To jest dopiero złoto 😀 Oczywiście mundrości chata GPT:
Jakie wymagania winno spełniać ubranie przystosowane do potrzeb osób niewidomych?
Ubrania przystosowane do potrzeb osób niewidomych powinny być zaprojektowane tak, aby ułatwiały im samodzielne ubieranie się oraz identyfikację ubrań bez potrzeby pomocy wzrokowej. Oto kilka kluczowych wymagań, które powinny spełniać takie ubrania:
1.
Łatwe do odróżnienia faktury i kształty: Materiały o różnych fakturach mogą pomóc w identyfikacji różnych części ubrania. Na przykład, ubrania mogą mieć różne faktury tkanin na rękawach i na korpusie, aby łatwiej było odróżnić przód od tyłu.
2.
Etykiety z informacjami w alfabecie Braille’a lub z wypukłymi znakami: Etykiety mogą zawierać informacje takie jak kolor, rozmiar czy instrukcje prania, co umożliwia osobom niewidomym samodzielne zarządzanie swoją garderobą.
3.
Łatwe w użyciu zapięcia: Zamiast tradycyjnych guzików i zamków błyskawicznych, które mogą być trudne do obsługi, ubrania mogą mieć zapięcia na rzepy, magnesy lub specjalnie zaprojektowane guziki, które są łatwiejsze do zapięcia.
4.
Kontrastujące kolory i wzory: Dla osób z częściową niewidocznością ważne może być używanie odzieży z wyraźnymi kontrastami kolorystycznymi i wzorami, aby ułatwić rozpoznawanie kształtów i konturów.
5.
Modułowa konstrukcja: Ubrania mogą być zaprojektowane w sposób modułowy, co pozwala na łatwą wymianę poszczególnych części, takich jak rękawy czy kołnierze, aby dostosować ubranie do różnych potrzeb i preferencji.
6.
Intuicyjna organizacja i przechowywanie: Oprócz samego designu ubrań, ważne może być również wprowadzenie systemu organizacji garderoby, który ułatwia segregację i wybór odpowiednich ubrań, na przykład poprzez użycie specjalnych organizerów czy oznaczeń.
Projektowanie ubrań z myślą o osobach niewidomych i słabowidzących jest krokiem w kierunku tworzenia bardziej inkluzjywnego społeczeństwa, które ułatwia samodzielność i podnosi jakość życia osób z różnymi rodzajami niepełnosprawności.
20 odpowiedzi na “Poniedziałek.”
No i bomba.
Kochany reaper, przestawił sampla w momencie, kiedy aleks kaszle, a ja obieram ziemniaki. Nie da się wysłyszeć, ale miało być, jesteś chory, lecz się człowieku 😛 wiem, że pliki, które uznawane są przez nas jako wynikowe należy odsłuchiwać, ale tak mi się paliło, że wrzuciłam jak jest, xd. Mnie się podoba, będziemy mieli fajną pamiątkę. Osobna kategoria dlatego, że z pisania niedziel nie rezygnuję, wiadomo, bo nie zawsze będą tygodnie pełne twórczego gotowania.
to nie prawda, że niewidomi nie potrafią gotować jaj na miękko. Ja to potrafię i jestem z tego dumna, a śmiem przypomnieć nieskromnie, żem ślepa od urodzenia.
Ale Żywek twierdzi, że…Niewidomi…To…Nie mają, nie mogą, nie powinni niczego, więc ja tylko, tak….No bo po obozie w Warszawie świeżo jestem, o jej, przepraszam, xdd.
xd ale kiedyś będzie co wspominać naprowde xddddd
Ale ty dobrze robisz temu zlewu dobrze 😛 Ostatnio też robiłem swojemu zlewu dobrze, to znaczy chwyciłem to grube i długie w dłoń i ruchy góra dół. Znaczy się przetykaczka poszła w ruch 😛
Uwielbiam takie posty. I zdruwka, oczywiście.
@Kasia Dasz dokładniejszy przepis na tego zapiekanka?
Julitko, proszę cię bardzo. Ziemniaki obierz i umyj, ile chcesz. Cebula i papryka, ile lubisz. Pokroić i wrzucić do tej potarkowanej ziemniaczanej brei, przypraw tak jak lubisz, u nas to była wegeta jak wiadomo z nagrania. Wyłuż sobie to wszystko co ci powstanie na blaszkę, w keksówkę, co tam masz, co wolisz, połóż na górze powstałej, lekko uformowanej dłońmi babki plastry żółtego sera, piecz przez 90 minut na 180 stopni.
A tego się nie robi czasem z ugotowanych pyrków przepuszczonych przez praskę?
Nigdy.
Najważniejsze to czyste blaty, kuchenka i kuchnia w ogóle.
Oczywiście, że da się jajka na miękko po ślepemu ugotować.
W ostateczności wbijamy do szklaneczki, dajemy wiórek masła, pieprzu, soli i gotujemy taką szklankę w wodzie jakieś 10 minut i mamy fifarafa jak się patrzy jajko po wiedeńsku.
Słuchajcie, a co pomaga wzrok w gotowaniu jajek na jakkolwiek? Serio się zastanawiam. To, że one zaczynają stukać czy tam że para leci to i bez tego wiadomo i nie trzeba nie widzieć, żeby być tego świadomym.
Ojej, widzę, że te jajca poruszenie wywołały 😀 😀 to zwyczajowy żart był, że niewidomi nie mogą, nie potrafią tak ugotować jajec jak widzący. W konsekwencji chyba jednak wyszły takie jakie miały wyjść, tylko przesolone.
Jaja z tymi jajami. 😉
Drogi chacie GPT, jakie niebezpieczeństwa dostrzegasz w czynności gotowania jajek na miękko przez osoby niewidome?
Gotowanie jajek na miękko przez osoby niewidome może stanowić pewne wyzwania i wiązać się z konkretnymi niebezpieczeństwami, podobnie jak wiele czynności kuchennych. Oto kilka potencjalnych problemów i zagrożeń:
1.
Oparzenia: Podstawowym ryzykiem jest możliwość oparzenia się podczas obsługi gorącej wody lub gorącego naczynia. Osoby niewidome muszą polegać na zmysłach dotyku i słuchu, aby ocenić temperaturę i bezpiecznie manipulować przedmiotami, co może być trudniejsze i bardziej ryzykowne.
2.
Przypadkowe stłuczenia: Przy manipulowaniu twardymi przedmiotami, takimi jak jajka, istnieje ryzyko przypadkowego stłuczenia ich przed czasem, co może prowadzić do bałaganu i utrudniać dalsze gotowanie.
3.
Trudności w ocenie gotowości: Ocena, czy jajko jest już "na miękko", często opiera się na wizualnej kontroli konsystencji żółtka i białka. Osoby niewidome muszą polegać na innych wskazówkach, takich jak czas gotowania lub zmiany w dźwięku wrzącej wody, co może być mniej precyzyjne.
4.
Zagrożenia związane z obsługą sprzętu kuchennego: Używanie czajnika czy garnka do zagotowania wody wymaga ostrożności i dokładności, aby uniknąć rozlania gorącej wody.
Aby minimalizować te niebezpieczeństwa, osoby niewidome mogą stosować różne strategie i adaptacje, takie jak:
•Użycie specjalnych timerów kuchennych z dźwiękowymi lub wibracyjnymi sygnałami, które pomogą w precyzyjnym zmierzeniu czasu gotowania.
•Zastosowanie technik dotykowych lub akustycznych do oceny poziomu wody w garnku.
•Korzystanie z narzędzi kuchennych zaprojektowanych z myślą o osobach z niepełnosprawnościami wzroku, np. czajników z sygnałem dźwiękowym wskazującym na osiągnięcie temperatury wrzenia.
•Praktykowanie technik bezpieczeństwa, takich jak używanie rękawic kuchennych chroniących przed ciepłem i upewnianie się, że droga między kuchenką a zlewem jest wolna od przeszkód.
Podsumowując, chociaż gotowanie jajek na miękko przez osoby niewidome może wiązać się z pewnymi wyzwaniami, przy odpowiednich środkach ostrożności i dostosowaniach, jest to zadanie, które można bezpiecznie wykonać.
No tak, padłam, 😀 ostatnio chat gpt stwierdził, że aby odpowiednio przygotować mieszkanie dla osoby niewidomej trzeba pamiętać koniecznie o jak najlepszym oświetleniu. 😛
A to sobie popatrzcie na NINBR na Facebooku. Tam jeden pan przy okazji pytania o wynajęcie mieszkania stwierdził, że trzeba, aby takowe znajdowało się na parterze, żeby osoba niewidoma nie musiała łazić po schodach. Dodał jeszcze parę innych smaczków. Dyskusja pod jego komentarzem to jakieś złoto. <3
Co tam mieszkanie… To jest dopiero złoto 😀 Oczywiście mundrości chata GPT:
Jakie wymagania winno spełniać ubranie przystosowane do potrzeb osób niewidomych?
Ubrania przystosowane do potrzeb osób niewidomych powinny być zaprojektowane tak, aby ułatwiały im samodzielne ubieranie się oraz identyfikację ubrań bez potrzeby pomocy wzrokowej. Oto kilka kluczowych wymagań, które powinny spełniać takie ubrania:
1.
Łatwe do odróżnienia faktury i kształty: Materiały o różnych fakturach mogą pomóc w identyfikacji różnych części ubrania. Na przykład, ubrania mogą mieć różne faktury tkanin na rękawach i na korpusie, aby łatwiej było odróżnić przód od tyłu.
2.
Etykiety z informacjami w alfabecie Braille’a lub z wypukłymi znakami: Etykiety mogą zawierać informacje takie jak kolor, rozmiar czy instrukcje prania, co umożliwia osobom niewidomym samodzielne zarządzanie swoją garderobą.
3.
Łatwe w użyciu zapięcia: Zamiast tradycyjnych guzików i zamków błyskawicznych, które mogą być trudne do obsługi, ubrania mogą mieć zapięcia na rzepy, magnesy lub specjalnie zaprojektowane guziki, które są łatwiejsze do zapięcia.
4.
Kontrastujące kolory i wzory: Dla osób z częściową niewidocznością ważne może być używanie odzieży z wyraźnymi kontrastami kolorystycznymi i wzorami, aby ułatwić rozpoznawanie kształtów i konturów.
5.
Modułowa konstrukcja: Ubrania mogą być zaprojektowane w sposób modułowy, co pozwala na łatwą wymianę poszczególnych części, takich jak rękawy czy kołnierze, aby dostosować ubranie do różnych potrzeb i preferencji.
6.
Intuicyjna organizacja i przechowywanie: Oprócz samego designu ubrań, ważne może być również wprowadzenie systemu organizacji garderoby, który ułatwia segregację i wybór odpowiednich ubrań, na przykład poprzez użycie specjalnych organizerów czy oznaczeń.
Projektowanie ubrań z myślą o osobach niewidomych i słabowidzących jest krokiem w kierunku tworzenia bardziej inkluzjywnego społeczeństwa, które ułatwia samodzielność i podnosi jakość życia osób z różnymi rodzajami niepełnosprawności.